Hotdogs, kleffe pizza's en chocolatchip cookies

Hi everyone!

Er zijn weer zo’n 10 dagen voorbij in het prachtige Texas dus het leek mij wel weer een goed idee om vast te leggen wat het dagelijkse leven mij hier zoal brengt. Voordat ik hieraan begin, wil ik even kwijt dat ik het super tof vind om te zien dat mijn blog zo vaak gelezen wordt en dat iedereen het zo leuk vind om te lezen wat mij zoal bezig houdt hier, dus thanks voor alle lieve reacties en berichtjes:).

Dan is het nu weer tijd om eens uitgebreid terug te kijken op de afgelopen 10 dagen in Texas. De tijd vliegt hier voorbij en ik besef me amper dat ik alweer meer dan 2 weken in Texas ben. Toch begint het hier langzaam als thuis te voelen en begin ik bekend te raken met de gezichten die ik iedere morgen bij het ontbijt tegen kom. Ook ben ik deze week voor het eerst naar Austin geweest. Samen met de andere internationale studenten en onze mentoren hebben wij een bezoekje gebracht aan de Austin Opera. Over de show ga ik me verder niet uitlaten (het duurde 'gelukkig' maar 3 uur), maar Austin is een prachtige stad! Wanneer we de stad binnen treden in de Southwestern bus komen duizende lampjes me te gemoed. Koffietentjes en foodtrucks zijn te vinden op iedere hoek van de straat en de bijna vintage ogende reclameborden vullen het straatbeeld. Ook hier is iedereen weer ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd wanneer ik ze vertel dat ik uit Nederland kom. Een heerlijke plek om te zijn al was het maar een kort bezoekje.

Verder is het echte school leven nu dan eindelijk begonnen. School bestaat hier uit veel huiswerk, veel leeswerk en vooral veel discussie in de klas. Opvallend is dat iedereen hier ook aan deelneemt. In Nederland doen de meeste docenten een schattige poging om de klassen discussie op gang te krijgen, maar hier lijkt het vanzelf te gaan. Misschien komt het door de overload aan huiswerk die ervoor zorgt dat je wat te vertellen hebt. Ook de Engelse taal lijkt me steeds beter af te gaan. Engels is inmiddels vanzelfsprekend geworden en ook de teksten en de opdrachten zijn steeds beter te doen. Het enigszins Britse accent dat mijn docent Engels op de middelbare school me heeft geprobeerd te leren is wel volledig verdwenen, maar dat nemen we maar voor lief.

Om jullie niet te vervelen met mijn lesstof en de uurtjes die ik in de sportschool door breng en enorme boekwerken aan verhalen te voorkomen, zal ik voor iedere blog naast bijzondere gebeurtenissen iedere keer 1 onderwerp uitlichten. Ik heb namelijk uren materiaal aan wat me opvalt aan het Amerikaanse leven dus om enigszins structuur aan te brengen in wat ik schrijf, ga ik het op deze manier doen! Wanneer je aan Amerika denkt, denk je natuurlijk aan hotdogs, kleffe pizza's en chocolatchip cookies. Het kan ook niet anders dat het eten het eerste onderwerp ik waar ik eens wat uitgebreider stil bij ga staan.

Ook wat het eten betreft is Amerika een land van uitersten. Aan de ene kant is het een missie om zo veel mogelijk eten te krijgen wanneer je iets bestelt. Bekers drinken hebben formaatje vissenkom en je kunt ze ook nog gratis bijvullen wanneer je je glas leeg hebt (wat al best een uitdaging is). Los daarvan zijn de porties eten enorm en krijg je, waar wij een broodmandje voor het eten krijgen, altijd een schaaltje nacho’s als voorafje. Gezien de overvloed aan eten is het dan ook niet vreemd om een doggy bag te vragen voor hetgeen dat je niet op krijgt zodat je je kleffe hamburger of je taco later nog een keertje lekker op kunt peuzelen.

Anderzijds proberen ze hier overal extra proteïne, granen, vitaminen, mineralen en groenten en fruit in te doen. Misschien is dat hetgeen wat ze hier een balans noemen, s-middag’s een pizza eten om vervolgens een high proteïne low carb bar te eten als een poging om de schade enigzins te beperken. Ook staat in alle restaurants het aantal calorieën vermeldt. Het verbaasde mij dan ook dat hier niet extreem veel mensen rondlopen met een maatje meer, in ieder geval niet meer als in Nederland. Dit was wel iets wat je zou verwachten wanneer je ziet wat Amerikanen zoal naar binnen werken. De standaarden voor een gezond eetpatroon verschillen dus wel aanzienlijk aan de andere kant van de wereld.

Voor degene die het nog niet wisten, de 3 hoofdmaaltijden van de dag heb ik in de dining, een gebouw waar studenten aan de hand van hun Meal Plan iedere dag langs het buffet kunnen gaan om te eten. Daar zit ik me gemiddeld iedere dag zo’n half uur te verbazen over wat ik zoal voorbij zie komen. Ontbijt is voor Amerikanen de belangrijkse maaltijd van de dag. Wanneer ik s-ochtends moeite heb om een bakje havermout en een banaantje op te eten, zie ik mijn medestudenten rondlopen met borden vol met eieren, worstjes, gebakken aardappeltjes, pannenkoeken en wafels. Je zou zeggen dat je dan enigszins verzadigd bent, maar 3 uur later zitten dezelfde mensen weer vrolijk bij de lunch om pizza’s, hamburgers, friet en flinke porties groenten naar binnen te werken. Los van het feit dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is, zijn ze ook niet zuinig met het diner. Na een vol bord met kipnuggets of kippenpootjes afgetopt met een flinke klodder ketchup en aangevuld met een extra slice pizza, eten de meeste studenten standaard een chocolatchip cookie als toetje. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het tweede diner…

Ik denk dat ik nu wel zo goed als de grootste verschillen tussen het Nederlandse eetpatroon en het Amerikaanse (vr)eetpatroon aan het licht heb gebracht. Ondanks dat ik mij gemiddeld zo’n 8 keer per dag verbaas over de voedingstandaarden in de USA, denk ik dat het nu misschien toch wel tijd wordt om iets aan mijn ladingen huiswerk te gaan doen. Mochten er nu onderwerpen zijn waarvan je denkt “goh, hier zou ik best wel eens meer over willen weten in het Amerikaanse Studentenleven”, voel je dan vooral vrij om een berichtje te sturen! Zoals je kunt zien staat mijn hoofd nooit uit dus kan ik er vast wel een enigszins leuk verhaaltje over schrijven!

X Laure